YENİ BİR YAŞ DAHA BİTERKEN
Aslında bakarsanız sürekli bir şeyler yazarım, bir şeyler hayal ederim içimde hep bir akış vardır. Bu akış kimi zaman kelimelere yazdıklarımla kimi zaman beden dilimle dökülüverir ama hiçbir zaman dökülmesi gereken yerde ve zamanda ağzımdan çıkanlarla dışarı çıkaramamışımdır. Nerde nasıl konuşacağını bilmek kendini ifade edebilmek derler halk ağzıyla, bunu yapmak olgunluk ve tecrübe gerektirirmiş. O olgunluğa henüz gelemediğimi söyleyerek kendimi telkin etsem de endişelerimin bir köşesinde asla olgunlaşamama korkusu var. Ya bu gerçekleşmezse ya da gerçekleşmesi için zamanım olmazsa, işte o zaman bütün endişelerim ve gelecek kaygım boşa çıkacak. Sosyal ortamlara ilk girmeye başladığım günlerden beri ki neredeyse 5-6 yaşıma tekabül ediyor, hiçbir zaman normal biri gibi hissetmedim. Bu kendini beğenmişlik değil, bende istemezdim ucubenin biri olmak. Herkes gibi arkadaş edinip herkes gibi bir evlat olup hatta herkes gibi aşık olmayı ama olmadı, bu zamana kadar hiç olmadı. Hayatımın...