İNSAN IRKI VE GERÇEK HAYATIN KOMBİNİ
İnsan nedir? Neden yaşar? Onu ayakta tutan nedir? Bu hayat niçin bu kadar acımasız? Kafamda deli sorular beynimde tepiniyordu. Kafamda bu sorular tepinirken odamda öylesine uzanıp tavanı seyrediyordum . Bu sorular aklımı mı yoksa kalbimi mi tepiyordu? Yine bir şeylere anlam veremez halde buldum kendimi.Aslında bizi hayata bağlayan bu soruların sürekli olarak bizi tepmesi miydi?İntihar eden insanlar hayatın anlamına ulaştıkları için mi yoksa artık ulaşmak istemedikleri için mi bunu yapıyorlardı? Hayata ve insanlara nereden bakarsak bakalım hep bir soru belirir kafamda.
Hayatta doğum ve ölümden başka hiçbir şeyin garantisi yok derler ya aslında insanda garantisi bulunan birkaç özellik mevcut olduğuna inanıyorum.
Bunlardan biri sorgulama isteğidir. Bu özellik birçok alanda birçok insanın karşısına çıkar. Örneğin hayatta desteklemediğimiz kişiler veya bir olgu yüceltilir. Sende"Nasıl olur da böyle bir şeyi yüceltebiliyorlar?" şeklinde sorgularsın.
İnsan ırkının bir diğer özelliği de unutmaya çalışma huyudur. Bu özellik daha çok savunma mekanizması oluşturmaya çalışırken ortaya çıkar. Bazen isteyerek bazen ise istemeden bir şeyler insan ırkının aklının derinliklerine gömülür. Öyle bir an gelir ki insan ırkı unuttuğunu zannettiği şeyler yüzüne çarptığında kendini haklı çıkarmak için"Ben unutmuşum"der. Bilinçli yada istemsiz kurulan bu savunma mekanizması insan ırkının korkak ve aciz olduğunun kanıtı olsa gerek.
Bu derin düşüncelerden asla çıkmayacak ve insan ırkının arasına geri dönmeyecekmişçesine kendi ırkımı eleştirirken sadece bir alarm sesi beni gerçek hayata geri döndürmüştü. İşte hayat bu kadar basitti sadece bir alarm sesi seni gerçek hayata döndürmeye yetiyordu. Gerçek hayat bizi o kadar içine almıştı ki gerçek anlamda ondan kendini soyutlaman 5 dakikayı geçemezdi. Kafamda gezen bunca düşünceyi derinliklere gömüp rutin hayatıma geri dönecektim.Gün sonunda yine odama yatağıma geldiğimde kendimi aynı noktada bulacaktım. Gerçekten hayatım hep böyle mi devam edecekti? Ayrıca böyle düşünen tek insan ben değilim. Bütün insan ırkı böyle düşünüyordu sadece gerçek hayatın bizi içine çekmişliği bunu dile getirmeyi zorlaştırıyordu.
Yorumlar
Yorum Gönder