İNSAN İNSANA KARŞI

 İnsanlar ile vakit geçirmek, ama öyle böyle değil cidden vakit geçirmek, benim hayatımda yeni yeni yapmaya başladığım bir eylem. Özellikle onlu yaşlarımın başında bu olayı çok göz ardı ettim. Gelişmiş düzeyde bir duygusallığa sahip olmak, kendiniz ve insanları bilmiyorsanız, onlarla iletişimi sağlamayı zorlaştırıyor. Bende tam olarak bunu yaşadım ve arada sırada yaşamaya devam ediyorum. Bir dönem her ne kadar dile getirmesem de en doğrusunun ben olduğunu düşünerek geçti. Bir başka dönemim de bunun tersine hep kendimi haksız bularak geçti. Sonunda orta yola yeni yeni girmeye başladım. Bunun vakti çoktan gelmişti, geçti bile...  Duygusal yönüm beni insanları anlamaya çalışmaya itti. Sorun şu ki benim yaptığım kendi gözümden onları anlamaya çalışmak olduğu için o iletişim pek sağlıklı olamadı. Şu an yapmaya çalıştığım onları dinlemek, sonra kendimi dinlemek ve fikirlerimi doğru kelimeler ve doğru beden dili ile karşı tarafa aktarmak. Bunu şu an da da çok iyi başardığımı iddea etmiyorum ama en azından yapmam gerekenin farkındayım ve çabalıyorum. Bu çabalarım yavaş yavaş çözüm veriyor ve ben de doya doya insanlar ile vakit geçirmeye başladım. Kısaca söylemek istediğim; bu bir süreçtir, bu süreçlerden biri bile eksik olursa doğru iletişim kuramayız, doğru iletişim olmaz ise o güzel anıları biriktiremeyiz....