BESLENME İHTİYACI İLE CİNAYET İŞLEMEYİ BİR TUTAN SATRANÇ TUTKUNU RUS SERİ KATİL; ALEKSANDR YURYEVİÇ PİÇUŞKİN

-

 


9 Nisan 1974'te Moskova'nın kuzeydoğusundaki Mitişçi ilçesinde doğmuştur. Henüz çocukken dedesiyle satranç oynayan bazen kent meydanındaki dev satranç taşlarıyla vakit geçirirlerdi. Aleksandr yine küçük yaşlardayken dedesi sarhoş bir adamın saldırısına uğramış ve ağır yaralanarak hayatını kaybetmiş. Bu olay kendisinde travmatik bir etki yaratmış olmalı ki, ileriki yaşlarda işlediği cinayetler serisinin kurbanlarını sarhoşlardan seçmiş. 
1992 yılında 18 yaşındayken sınıf arkadaşı olan Mihail Odiyçuk'u boğarak öldürüp cesedini nehre attı ve cesede hiç ulaşılamasa da yakalanınca bunu itiraf etti. 2001 yılı geldiğinde seri cinayetlere başladı. 6'sı bir ay içerisinde olmak üzere o yıl içerisinde 11 kişiyi öldürdü. Kurbanlarını öldürdüğü yer genel olarak Bitsevki Parkıydı. Orada dolaşan sarhoş erkekleri hedef aldı. Onları satranç oynamaya ya da sohbet etmeye ikna eder sonrasında kafataslarına çekiçle ya da baltayla vurup öldürürdü. Kimi zaman boğarak da öldürdüğünü yakalanınca itiraf etti. 2005 yılına geldiğince cinayetlerin sıklığı ve vahşeti arttı. Bir yıl kovalamacanın arsından 2006 yılında yakalandı. Tutuklandığında 48 kişiyi öldürdüğünü itiraf etti hatta satranç tutkunluğundan ötürü, satranç tahtasında bulunan kare sayısı kadar yani 64 kişiyi öldürmeyi hedeflediğini ama bunu başaramadığını bu yüzden faili meçhul olan 12 cinayeti üstlenmek istediğini de söyledi. Mahkemeye çıkarıldığında da hiç şüphesiz hapse mahkum edilecekti fakat bundan önce ruhsal durumu test edildi. Kendisinin aklı dengesinin yerinde olduğuna kanaat getirildi ve ömür boyu hapse mahkum edildi. Mahkeme sırasında şu cümleleri sarf etti.
"Benim için cinayetsiz bir hayat sizin için yiyeceksiz bir hayatla aynı. Ben öldürdüğüm insanların babası gibi hissediyorum çünkü onlar için başka bir dünyanın kapısını açıyorum."
Aleksandr Yuryeviç Piçuşkin, hala cezaevinde müebbet hapis cezasını çekmektedir.
*Kurbanlarından 4'ü kadındı, biri de canını kıl payı kurtardı.
*Kurbanlarının açtığı kafataslarına kimi zaman votka doldurduğunu söylemiştir.
*Kendisinin hapishanede cezasını çekerken neredeyse tüm vaktini satranç oynayarak geçirdiği biliniyor.




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

SİYASET VE POLİTİKA KAVRAMLARININ FARKI

-
Resim
  Günümüzde "siyaset" ve "politika" kavramları aynı gibi kullanılsa da kök olarak birbirlerinden ayrılırlar.   Siyaset, kavramanın kökü seyis etmek eylemidir ve Arapça bir kavramdır. Siyaset kavramı Osmanlı devletinde idam etmek anlamında kullanılırdı. Bu bağlamda siyaset kavramının daha olumsuz bir anlam çağrıştırması durumu ortaya çıkar.  Politika, kavramına gelirsek eğer şu şekilde açıklamak gerekir; kökeni Antik Yunan diline dayanır ve polis kelimesinden gelir. Polis, Antik Yunan'da şehir devletleri anlamına gelen sözcüktür. Politikanın tam anlamı ise ,polis hakkında her şey, demektir. Aynı zamanda politika kavramı siyaset kavramına göre daha nötr bir anlam çağrıştırır.
Devamı

FARKINDALIK

-
  Bugün temmuz ayının son günü başıma gelmesinden korktuğum bir şey yaşadım. Beni uzun bir yasa sürükleyen ayrılığın karşı tarafı bana kendini, kendi çabasıyla hatırlatmaya çalıştı. Benim aklımdan geçen ilk şey hemen önüne bariyer çekmek oldu ve çektim de. Yanımda olmayı hak etmeyen insanlara aklımda yer vermeme kararımın arkasında durdum. Şu an o kişinin tanıdığı zihniyetimden oldukça uzakta yaşıyorum. Sadece sevmiyorum canım istemiyor, önemsemiyorum gerek duymuyorum, yaklaşmaya çalışıyorlar uzaklaştırıyorum çünkü artık insan sevgimi olabildiğince aza indirgedim. Kendimle uğraşıyorum, bu yeterince yorucuyken insanlarla uğraşamam. Hepsi hayal kırıklığının vücut bulmuş hali; kendimi dahil öyle görüyorum. Günün sonunda bende elbet birinin hayal kırıklığı olmuş olabilirim çünkü insanım. Dinde ceza olarak dünyaya gönderilen Adem ve Havva hikayesi gerçekten gerçekliğini sorgulamadığım tek dini mevzu olabilir. Dünya üzerinde insan olarak var olmak cezadan başka bir şey olamaz, yaşam il...
Devamı

WERTHER İLE BULUŞMA

-
 Geçtiğimiz günlerde Genç Werther'in Acıları adlı romanı tekrar okudum. 25 yaşındayım ve Goethe bu kitabı 25 yaşında yazmış. Şüphe getirmez bir gerçek var ki kaç yaşında olursam olayım okurken en kolay empati kurabildiğim ve en çok etkilendiğim kitaptır Genç Werther'in Acıları. En sevdiğim kitabı, yazarın yazmış olduğu yaşta okumak çok garip ve tarif edilemez bir duygu. Garip olması bir yana herkesin yaşaması gerektiğini düşündüğüm bir duygu da. Bu duyguyu yaşamaları gerektiği yeryüzünde var olan ve var olacak herkese önerimdir. Werther'in dramatik ve çocuksu ruhu ile kolayca empati kurabilmemin sebebi ondan pek de farkım olmamasıdır. Bunu anlamak çok da güç değil. Benimle bir iki dakika sohbet eden ve insana dair birşerler bilen herkes bunu kolayca anlayabilir. Bu durumdan kimi zaman şikayetçiyim kimi zaman da gurur duyuyorum. Geçenlerde 18 yaşında yazmış olduğum bir kağıt parçası üzerinde duygulu bir metine denk geldim. Bunu biricik arkadaşım Elif'e attım. O da, benim...
Devamı