Özge'nin Ö'sü

  Şu an bulunduğum sinema salonunda zihnimde, geçmişte yaşadığım farklı zamanlarda geçen dört gün, var. Zaman sıralamasına göre gidersem daha anlaşılır olacaktır. Güneşli bir kış günüydü. O zamanlar üniversite ikinci sınıf öğrencisiydim. Kilo verme sürecine henüz girmiştim. Özgüvenim yemeğimi boş sınıfta tek başıma yiyecek kadardı. Kantine gitmek bile korkmama sebep verdiği için bulduğum boş sınıfta hızlıca yemeğimi yer, kitabımı alır ve cam kenarında otururdum. Lisede de durum pek farklı değildi. Cam kenarında yalnız başına kitap okuyan o kızdım. O gün bulunduğum sınıf okul bahçesinin arka araba yoluna doğru bakıyordu. Bir grup öğrenci, sanırsam benim gibi sinema öğrencileri, ellerinde kamera ve tripot ile bir şeyler çekiyorlardı. O grupta pembe tişört giymiş ve az saçı olan, kel demek kaba olurdu, biri vardı. Pembeye olan zaafım ona bakmama sebep oldu. Bir insan karizmatik olmaya çalışmazken bu kadar dikkat çekici olabilirdi. Bana da öyle gelmiş olabilir. Ardından gülümsemesine...

  İnsanın yaşadığı bazı dönemler vardır. Kadınsı duygularla hayatında biri olmasını istediğin o dönemden bahsediyorum. Biri olmak zorunda değil belki birden fazla kişi olabilir. Arkadaşım S., o kişiyi bulana kadar sen orospusun karar verdiğinde ise dünyanın en sadık insanı olursun, demişti. Bu cümleyi ilk duyduğumda anlamamıştım. Sizlerin de anlamadığını düşünerek açıklamak isterim. O kişiyi bulana kadar birden fazla insanı denersin ama o kişiyi bulduğunda sadık biri olursun. Oldukça doğru bir söylem olduğunu düşünüyorum. S. genelde doğru ve yerinde sözler söyler. Bu ona katıldığım bir çok andan   biriydi sadece. Uzun lafın kısası romantik bir şeyler istediğim bir dönemden geçiyorum. Hayatımın en asosyal döneminde böyle bir şeyi tecrübe edebileceğimi sanmıyorum. Sosyal medya var derseniz de, oradan boyumun ölçüsünü aldım bir daha sosyal medyadan kimseyle tanışıp romantik bir ilişkiye başlamam. Hayatımın tek karşılıklı aşkı olan B. ile sosyal medyadan tanışmıştık. Sonrasında ya...