BİR GECE VAKTİ

Bir gece vaktiydi. Balkondan gördüğüm manzara; şehrin derin yalnızlığıydı. Kalbimden bir farkı yoktu. Elimdeki sigaranın dumanı; derin yalnızlığa doğru uzaklaşıyordu, benden. 
Ufaktan gözlerim doluyordu. Nedeninin gözlerime gelen duman mı? İçimdeki acı mı? olduğuna karar vermek zordu. Sigarayı söndürüp attım. Gözlerim yine doluydu. Karar kıldım, acıdandı. 
Gözlerim gökyüzünü izlerken elim istemsizce yeniden pakete gitti. Çakmağı çaktım. Bir süre ateşi izledim. Onu da kalbime benzettim. Kalbimin çakmaktan farkı; sürekli yanıyor olmasıydı. 
Sigarayı yaktım. İçime çektiğim her duman biraz daha derine gidiyordu. Aynı onu her görüşümde olduğu gibi. Her görüş biraz daha aleve verirdi, kalbimi; her duman biraz daha derine gidiyordu. Başım dönmeye başladı. Ona her dokunduğumda hissettiğim gibi. Gerçi çok da dokunamamıştım. Bir iki dumanın yettiği gibi bir iki dokunuş bile yetmişti başımın dönmesine.
O noktada kesin karar verdim. 
Aşk ile sigara birbirlerine çok benziyordu. 
Göz yaşartan,
Baş döndüren,
Bağımlılık yapan.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

SİYASET VE POLİTİKA KAVRAMLARININ FARKI

FARKINDALIK

WERTHER İLE BULUŞMA