ZAMAN

Bu blokta en özellerimi yazılarımı, şiirlerimi ve günlük parçalarımı paylaştım; paylaşmaya da devam edeceğim. En son umutsuzlara mektup yazımda; çok iyi hissettiğim bir anda yazmıştım. Öyle olur ya; mutlu olduğunda mutsuz zamanlara, mutsuz olduğun zamanlarda mutlu zamanlarına anlam veremezsin. Benim durumumda tam olarak bu. Aldığım nefesi bile sorgular nitelikte geçiyor vaktim. Bu noktaya geldiğimde üretkenliğim bir o kadar artıyor. Üretkenliğim ve mutsuzluğum doğru orantılı olunca keşke yazmasam mı? diye çok sorguluyorum kendimi. Ama yazamasaydım eğer ben, ben olamazdım. Paradoks içinde kaybolmuş, mutsuzluğun içinde boğuluyorum. Bu durum edinmemem gereken bir takım bağımlılıklara itmiş durumda. 

Bakalım " hayat işte " demekten başka ne gelir ki elden? Zaman, çok klişe ama her şeyin başı da sonu da çözümü de zaman.

Bir şey daha fark ettim ne zaman karamsar bir yazı yazsam laf hep zamana geliyor. Bu yüzden bu yazının ismini de zaman koyacağım.

Kendine çok iyi bak, sevgili okur. Ben senaryo yazımına geçiyorum. Durmak yok!