UMUTSUZLARA MEKTUP

-
Herkese Merhabalar, 
Sevdiğim bir mekanda tek başıma otururken aklıma umutsuz zamanlarım düştü. Şimdilerde ise "Hayatı pozitiflikleri ve negatiflikleri ile dengelemek istedikten sonra alınan her nefes bir lütufmuş. " cümlesini kurabilecek kadar umutluyum. Bu aralar etrafımda da umutsuzluğunu sezdiğim için üzüldüğüm insanları görüyordum. O yüzden umutsuz insanlara mektup yazmak istedim. 
Biliyorum, umutsuz bir insana umudu anlatmak; göremeyen bir insana renkleri anlatmaya çalışmak gibidir. Önceden bende senin gibiydim. Hemde tüm hayatım boyunca, öyle arada bir değil. Bence bu sözlerim bu yazıyı okuyan umutsuz okuyucumun beni dikkate alması için yeterli bir sebep.
Neden umutsuz olduğunu bilemiyorum. Belki aşk, belki aile, belki para; belki de başka bir şey. O umutsuzluğun nedenini biliyorsan bile 1-0 öndesin demektir. Henüz nedenini bilmiyorsan da hemen aramaya başlamalısın. Çünkü nedenini bilemediğin bir şeyi çözemezsin. Umutsuzluğunun nedenini bilen okuyucularla bu yazı yolculuğuna devam edelim. Nedenini bilemeyenler, bulduktan sonra bize tekrar katılsınlar. 
Eveeet umutsuz okuyucum; Nasılsın? İyi misin? Umarım iyisindir. Öylesine iyi olmaktan bahsetmiyorum, GERÇEKTEN iyi olmak. Kendini gerçekten iyi hissetmelisin çünkü umudu bulma yolu acılı ve zahmetli olacak. Ama şuna garanti verebilirim, umudu bulduğunda hiç olmadığın kadar iyi olacaksın. Umudu bulma yolculuğunun ilk adımı, bu yolun acılı ve zahmetli olacağını kabullenmek olmalı. Çaba göstermeden umudu bulamazsın. Ben de bu hataya çok düştüm; oturduğum yerde gelmesini bekledim; gelmedi. Çabalamaya başladım ve geldi. İlk adımı açıkladığımıza göre ikinci adıma geçebiliriz. 
İkinci adım; ne için çaba göstereceğine karar verme aşamasıdır. Yine kendimden yola çıkarak sana örnek vermek isterim. Benim sorunum kilolarımdı ve bunu çözmek için diyet yaptım ardından sporu hayatıma soktum. Henüz yolun başındayım, bu yolda daha çok işim var ama çabalamaktan asla vazgeçmedim, vazgeçmeyeceğim. Sen de vazgeçmeyeceksin; eğer umudu bulmak istiyorsan. 
Geldik üçüncü adıma, benim de henüz ulaşamadığım adımdır. Bu adım umudu bulup, hayatını tamamı ile düzene soktuğumuz aşama olacak. Bu adıma ulaştığımızda, buluşalım. Belki o zaman yollarımız gerçek anlamda kesişir ve umudumuzu paylaşırız.
Umutsuz okuruma, umutlu zamanlar diliyorum.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

SİYASET VE POLİTİKA KAVRAMLARININ FARKI

-
Resim
  Günümüzde "siyaset" ve "politika" kavramları aynı gibi kullanılsa da kök olarak birbirlerinden ayrılırlar.   Siyaset, kavramanın kökü seyis etmek eylemidir ve Arapça bir kavramdır. Siyaset kavramı Osmanlı devletinde idam etmek anlamında kullanılırdı. Bu bağlamda siyaset kavramının daha olumsuz bir anlam çağrıştırması durumu ortaya çıkar.  Politika, kavramına gelirsek eğer şu şekilde açıklamak gerekir; kökeni Antik Yunan diline dayanır ve polis kelimesinden gelir. Polis, Antik Yunan'da şehir devletleri anlamına gelen sözcüktür. Politikanın tam anlamı ise ,polis hakkında her şey, demektir. Aynı zamanda politika kavramı siyaset kavramına göre daha nötr bir anlam çağrıştırır.
Devamı

FARKINDALIK

-
  Bugün temmuz ayının son günü başıma gelmesinden korktuğum bir şey yaşadım. Beni uzun bir yasa sürükleyen ayrılığın karşı tarafı bana kendini, kendi çabasıyla hatırlatmaya çalıştı. Benim aklımdan geçen ilk şey hemen önüne bariyer çekmek oldu ve çektim de. Yanımda olmayı hak etmeyen insanlara aklımda yer vermeme kararımın arkasında durdum. Şu an o kişinin tanıdığı zihniyetimden oldukça uzakta yaşıyorum. Sadece sevmiyorum canım istemiyor, önemsemiyorum gerek duymuyorum, yaklaşmaya çalışıyorlar uzaklaştırıyorum çünkü artık insan sevgimi olabildiğince aza indirgedim. Kendimle uğraşıyorum, bu yeterince yorucuyken insanlarla uğraşamam. Hepsi hayal kırıklığının vücut bulmuş hali; kendimi dahil öyle görüyorum. Günün sonunda bende elbet birinin hayal kırıklığı olmuş olabilirim çünkü insanım. Dinde ceza olarak dünyaya gönderilen Adem ve Havva hikayesi gerçekten gerçekliğini sorgulamadığım tek dini mevzu olabilir. Dünya üzerinde insan olarak var olmak cezadan başka bir şey olamaz, yaşam il...
Devamı

WERTHER İLE BULUŞMA

-
 Geçtiğimiz günlerde Genç Werther'in Acıları adlı romanı tekrar okudum. 25 yaşındayım ve Goethe bu kitabı 25 yaşında yazmış. Şüphe getirmez bir gerçek var ki kaç yaşında olursam olayım okurken en kolay empati kurabildiğim ve en çok etkilendiğim kitaptır Genç Werther'in Acıları. En sevdiğim kitabı, yazarın yazmış olduğu yaşta okumak çok garip ve tarif edilemez bir duygu. Garip olması bir yana herkesin yaşaması gerektiğini düşündüğüm bir duygu da. Bu duyguyu yaşamaları gerektiği yeryüzünde var olan ve var olacak herkese önerimdir. Werther'in dramatik ve çocuksu ruhu ile kolayca empati kurabilmemin sebebi ondan pek de farkım olmamasıdır. Bunu anlamak çok da güç değil. Benimle bir iki dakika sohbet eden ve insana dair birşerler bilen herkes bunu kolayca anlayabilir. Bu durumdan kimi zaman şikayetçiyim kimi zaman da gurur duyuyorum. Geçenlerde 18 yaşında yazmış olduğum bir kağıt parçası üzerinde duygulu bir metine denk geldim. Bunu biricik arkadaşım Elif'e attım. O da, benim...
Devamı