ÖYLE BİR GÜN Kİ

Gün öyle bir gün ki;

Yanımda olur dediklerimin;

Yanımda olmadığı.

Hatta asansör kapısının bile yüzüme kapandığı.

Gün öyle bir gün ki;

Sakız çiğnedikten sonra falına bakmadığım

Kahve içtikten sonra kapatmadığım.

Gün öyle bir gün ki;

Aldığım her nefesin,

Ciğerlerime iğne edasıyla battığı.

Güneş doğdu deseler de benim göremediğim.

Gün öyle bir gün ki;

Yürümeye başladığım noktayı bilemediğim,

Nerede duracağımı kestiremediğim.

Yani gün öyle bir gün ki

Kimsenin varlığını hissedemediğim,

Geleceğime inanamadığım,

Nefes almanın zorlaştığı

Ve nereye gideceğimi bilmeden ilerlediğim.

Günün ardından gelen gece ise

Öyle bir gece ki;

Sabahı göremeyeceğimi hissettiğim

Bu yüzden de bu şiiri yazdığım.