GELİNCİK FİLMİ; GERİLİM DOLU BİR SİSTEM ELEŞTİRİSİ

 

Gelincik, son zamanlarda izlediğim en etkileyici türk yapımlarından biri. Orçun Benli’nin hem yönetmenliğini yapmış olduğu hem de Şükrü Üçpınar ile beraber senaristliğini üstlenmiş olduğu bir gerilim filmidir. Gerilimin yanı sıra filmde gözle görülür bir otorite eleştirisi vardır. Ahmet Mümtaz Taylan ve Kaan Yıldırım’ın da başrolü üstlendiği bu filmde, zaten usta oyuncularımızdan olan Ahmet Mümtaz Taylan’ın oyunculuğunu bu filmde bir kez daha tebrik etmek istiyorum.

Telsiz sesleriyle başlayan film, ilerleyen sahnelerde sunacağı karanlık temanın habercisi niteliğinde. Hikayede ilk önce bir şeylerden gizlenen polis Ayhan’ı görüyoruz. Ormanın içinde bir eve gizlenmiş olan terör şube komiseri Ayhan, Karadayı karakteri ile karşılaşıyor. Bu ikilinin en baştan beri arasındaki gergin hava gizemi yaratan asıl unsur haline geliyor.

Filmde sıkça zaman geçişleri mevcut, hikayedeki gizem düğümleri bu zaman geçişleri ile film sonuna kadar yavaş yavaş çözülürken aslında oldukça dramatik bir sistem eleştirisi ortaya çıkıyor. Bence Ayhan ve Karadayı’nın sohbet sahnelerinden en etkileyici olanı ise rakı içerken aralarında geçen sohbet; bu diyaloglarda Ayhan’ın mantığı Karadayı’nın ise vicdanı temsil ettiğini görmek çok da zor olmuyor. Bu diyaloglar av sahnesiyle başlayıp polislikle ilerlerken aslında bu iki kavram arasında da bağlantı kurulduğunu görüyoruz. Tüm bu bağlantıların sonunda aslında baştan beri izlediğimiz iki insanın aynı kişiyi temsil ettiğini fakat farklı zamanlardan geldiklerini anlıyoruz. Ayhan eşini ve çocuğunu kaybetmiş acılı bir eş ve babadır.  Bunun için devleti suçlamaktadır.

Hikaye ilerledikçe Ayhan ve Karadayı arasındaki bağlantıyı kurdurabilen bir film olduğunu düşünmekle beraber kurgunun oldukça başarılı olduğunu söyleyebilirim. Teknik açıdan takdire şayan bir unsur da  ses olmuş. Gerilim ve korku filmlerinde ses oldukça üzerine düşünülmesi gereken bir alandır. Bu filmde de oldukça başarılı bir şekilde işlenmiş.

Bu etkileyici filmin anlatımına en beğendiğim replikle son vermek isterim.

“Devlet pavyona benzer, karı eskiyince yenisini bulurlar.”